1. |
Χαμομήλι
10:41
|
|||
|
Το μόνο που σε ένοιαζε ήταν να ανέβεις σε μια σκηνή
Γιατί έτρεμε το έδαφος πάντα κάτω από τα πόδια σου
Ένα σεντόνι-χιλιόμετρα, καυτό και τρυφερό την ίδια στιγμή
ο λευκός θόρυβος, σε στέλνει πίσω στην κοιλιά της μάνας σου
Μέσα στη μήτρα, κλείνεις τα μάτια και αναγγέλλεις ότι τα χρώματα είναι δυο
Μαύρο και κόκκινο.
Όπως την πρώτη φορά που ψιθύρισες αντίο
Και έφυγες, χωρίς να πρέπει
Και γύρισες, χωρίς να πρέπει.
Στο δέρμα σου χαρτογραφήθηκε μια ολόκληρη εποχή
Τα λιμάνια, τα τρένα, η άσφαλτος, η ανοχή που δείξαμε στους ιδιοκτήτες αυτής της πόλης
Τα γαμημένα τα Νότια, τα βόρεια με τα σύνορα
Μια μέρα η πομπή για τα Ελευσίνια θα αλλάξει κατεύθυνση
Οι μύστες θα γυρίσουν την ντροπή στα σπίτια τους
H Ιερά οδός θα καθαρίσει από την πίσσα και τα λάδια
Οι μαρκίζες με το νέον θα σκάνε σαν πυροτεχνήματα
και ένα ξεχασμένο αυτοκίνητο στον κόμβο της Θηβών
θα καλυφθεί κι αυτό από χαμομήλι.
Θα ‘ρθω μια Κυριακή και πάλι απ’ την αρχή θα δεις
Στις άκρες των δακτύλων μου πηλό θα δεις
Στα μάτια μου χιλιάδες ρίζες
Στη γλώσσα ηλεκτρισμό
Μα αργά το βράδυ στο μπαλκόνι,
με το φιδάκι να λιώνει,
Ανοίγω την παρένθεση μου
Και ακούω τις εκρήξεις
Κοινωνώ
Νιφάδες φως
Το μεγάλο καλοκαίρι τελείωσε λίγο πριν την πύλη της Χαλυβουργικής.
Την πιο ωραία θάλασσα την έκανε τη μέρα που φεύγαμε, όπως πάντα.
Η λίμνη Κουμουνδούρου,
Λίγα φτηνά ξενοδοχεία,
το Δαφνί
Φτάνουμε σπίτι.
Κάθε φορά και καλύτερα.
Κάθε μεσημέρι στη μια, σε μια τηλεόραση από ένα ανοιχτό παράθυρο της Σωκράτους,
μια Ελένη θα αναρωτιέται πόσες θερμίδες έχει το κυάνιο.
Κάθε βράδυ στις 8, στη λιλιπούπολη του ΚΕΒΟΠ η σάλπιγγα, προηχογραφημένη,
θα στέλνει τους φαντάρους στα κρεβάτια τους
και στο Δάσος με τα λιγότερα δέντρα στον κόσμο,
τα μάτια σου σιγά-σιγά θα παίρνουν τη θέση των δικών μου.
Μ’ ένα μόνο σπίρτο
Και μια πουτάνα ευχή
Το ανάβω και σβήνουν
Και μόνο μ’ αφήνουν
Δεν θα σου μιλούν για με
Δεν θα σου μιλούν για μένα
Λάβετε φως που δεν θα σβήσει
Δεύτε για φως
Φως εκ φωτός
Μόνο θέλω όταν σωπάσουν
Θέλω όταν σκάσουνε
Να με πάρεις κοντά σου
Να με πάρεις κοντά σε σένα
Έξω από μένα
Έξω από 'δω
Περιμένω να ‘ρθεις
Στο σαλόνι ο χρυσός τοίχος έχει σκάσει από την υγρασία.
Και είναι μαύρος τώρα.
Και είναι κόκκινος.
Και είναι έτοιμος να πέσει.
Θα τον βάφουμε και όσο αντέξει.
|
||||
If you like My Wet Calvin, you may also like:
supported by 10 fans who also own “Χαμομήλι”
If you can understand the lyrics, this album is a whole world to dive into! Can't pick a favourite track here! A real gem!
go to album
supported by 9 fans who also own “Χαμομήλι”
Κ' ΟΠΩΣ ΘΑ ΧΕΙΣ ΠΛΕΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΔΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΝ ΜΠΟΡΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ ΝΑ ΤΟ ΔΑΜΑΣΩΩΩ
go to album
Generation Y
by The Vagina Lips
supported by 7 fans who also own “Χαμομήλι”
go to album
The London band's new album is a vibrant postcard from southern Italy, boosted by brass, strings, and pizzica percussion from local players.
go to album
MaMaMa - Hier sera meilleur
by MaMaMa
Symphonic debut from a French multi-instrumentalist and composer who bridges the gap between studio recordings and synthesized sounds.
go to album
Four indie-pop reflections on growth and loss from the Australian singer-songwriter, sustained by robust pianos and fervent vocals.
go to album
Θα Καταστρέψω Τον Κόσμο
by Παιδί Τραύμα
supported by 7 fans who also own “Χαμομήλι”
go to album
